de volgende morgen,alles gepakt en ready to go!

dus ik gijs gestart,en een rood olielampje brand....

ik open de motorkap,de olie zeikte uit de zijkant van het motorblok,hartstikke fijn

het was gelukkig maar een oliesensortje,dus ff gauw naar de plaatselijke shop en sensor gehaald,erin gebeund,olie gevuld en klaar,geeft een veilig gevoel trouwens hoor,8000 km niks geen problemen en dan ga je voor 6000 km in de middle of nowhere en dan voordat je gaat is je auto stuk,achja beter hier als in de Outback.

van de Outback heb ik niet zo een gedetailleerde beschrijving,omdat alles hetzelfde is,maar in het algemeen is het: supervet!

je start de auto,rijd voor 650 km en je parkeert met exact hetzelfde uitzicht als smorgens

we hebben gevoetbald op de snelweg,fotos gemaakt op de middenstreep,gestrande autos aan de kant van de weg bekeken voor interessante dingen en nog veel meer.

de route ging van Mareeba in regio Cairns,via Mount Isa naar Tennant Creek,vandaar naar Alice springs en vandaar naar Ayers rock(Uluru).

tot aan daar was het meeste vooral hetzelfde,allemaal saai snelweg.

ik had gedacht het is alleen maar rood stof en voor de rest niks,maar de laatse 4-5 jaar heeft het veel geregend in de Outback dus alles is zo groen als wat,wat heel jammer is.

toen naar de Uluru,DE bekendste rots van Australie.

we hebben daar een tour gedaan om vanalles te weten te komen over de Aboriginal cultuur en alles,wat zeer interessant was eigenlijk!

haha maar zoals de meesten van jullie weten,ik ben niet zo sportief dus toen de rest zei: ik wil persé de Uluru beklimmen dacht ik in het begin: NO WAY!

maar na een poosje dacht ik van ja,het is de bekendste rots van australie dus heb het toch maar gedaan,wat een hoop moed vergde van me haha.

het ding is 348 meter hoog,en echt supersteil!

hiero in Australie kijken ze niet zo nauw met de veiligheid maar dit sloeg alles!

het ding was zo supersteil,dat mijn bergschoenen gewoon slipten toen ik naar boven klom!en dan het leukste,er was niks geen railing,alleen een kettinkje waar je jezelf aan kan begeleiden.

levensgevaarlijk,ik snap niet dat dat mag haha.maar toch gedaan en het uitzicht was echt adembenemend bovenop,mede doordat het een rots is in de middle van de woestijn en voor 90 km in de omgeving is niks,alleen gras en bomen. de terugweg naar beneden was veel makkelijker dan omhoog,was een topervaring!

en vanaf hier begon het deel waar ik voor kwam!

ik werd n beetje depressief dat het beeld totaal anders was dan op de foto's,dus ik had een deal gemaakt met Gijs dat we de zandweggetjes opgingen,waar hij zwaar op tegen was volgens mij.

we hebben 500 km 4X4 tracks gereden,niemand daar,2 autos op een hele dag,waarvan wij er 1 waren,gravel en zandroads en EINDELIJK het rode zand overal!

en opgedroogde Floodways...

dusja we hadden 180 km gereden met 60 km/h en nog 20 te gaan,stuitten we ineens op een uitgedroogde floodway met los zand van minimaal 40 cm diep.

maar eens even technisch gekeken naar de onderkant van de wagen,15 cm van de weg....mede doordat we 4 mensen hadden,tsjokvol bagage,70 liter water,85 liter brandstof en ga zo maar door.. hophop gas erop en wonder boven wonden kwamen we aan de andere kant

gravelroads met totaal niks om je heen,een paar keer gestopt bij ruines,wat echt heel mooi is,want hier is het te duur om oud ijzer op te halen dus ze laten alles gewoon rotten. dus de autos en vrachtwagens van 1960 enzo staan gewoon in het weiland ergens,wat supermooie plaatjes oplevert.

dit is wat ik in mijn hoofd had!dus eind van de dag komen we bij een minipieniedorpje aan,en ik loop daar ergens naar binnen en vraag hoeveel mensen hier wonen; 10 mensen en 2 honden

afijn ik denk dat dan want hij keek me boos aan en draaide om,meestal n teken van; ik mag je niet hahaha.

we zijn daarna nog 10 minuutje doorgereden,en toen zagen we ineens een hele oude amerikaanse auto staan,die duidelijk zijn beste tijd had gehad.dus wij gestopt en daar gekampeerd,vlak naast de auto.

mensen,dit is echt een jongensdroom en ik zat eens door de foto's te bladeren,maar als je er bent heb je het niet in de gaten maar als je alles terug ziet op de foto's is het uniek en ik zal dit mijn hele leven nietvergeten!

het enige nadeel is dat niemand van de 4 elkaar mocht,dus de sfeer was echt slecht,maar ik kon het vanaf de eerste dag al goed vinden met Clarissa,dus ik kon met haar optrekken.

de eerste paar dagen probeerde ik vanalles te zeggen en te vragen om het gesprek op gang te krijgen/houden maar niks werkte dus na een paar dagen dacht ik bekijk het maar en ik ga lekker me eigen gang. niet zo leuk al met iedereen een leuke tijd hebben maar toch...

maar heb nu geen tijd meer! deel 4 komt zo snel mogelijk want er is nog veel meer om te vertellen haha.

ik ga nu clarissa uitzwaaien want ze gaat op een paardenfarm werken!

groetjess!!